Nico Vergouw

Nadat hij anderhalve week geleden een gecompliceerde breuk opliep na een val van de trap is hij daaraan geopereerd. Een longontsteking die hij kreeg in het ziekenhuis werd hem fataal. Zoals bij velen bekend kreeg Nico ook steeds meer last van reuma en slikte hij daar medicijnen voor.

Nico is jarenlang bij Zaanland een geziene figuur geweest. Als lid van de klussenploeg heeft hij vele dagen besteed met zijn klusgenoten aan het onderhoud van het atletiekcomplex. Zoals bij het hardlopen was hij daarin ook fanatiek. 

Nico is zijn hele leven sportief geweest. Na een eerdere periode bij Zaanland op de kortere nummers in zijn jonge jaren was hij in zijn tweede Zaanlandperiode vooral op de langere afstanden actief. Als veteraan liep hij nog een marathon in 2 uur 43 en in zijn vijftiger jaren liep hij de 30 kilometer sneller dan twee uur. Tussendoor vertoonde hij zijn sportieve kunsten bij de Schaatstrainingsgroep in de Zaanstreek, waar hij ook een prominente plek had. Kortom, een sportman pur sang.

In zijn jonge jaren is hij ook nog meegeweest met een expeditie naar Spitsbergen geweest als technische man, een bijzondere ervaring natuurlijk  waar hij het zo nu en dan over had.

Het hardlopen was de laatste jaren niet meer mogelijk. Vrijwel elke dag in de week kwam hij 's avonds aan het eind van de training nog even langs om een praatje te maken. De atleten uit mijn groep en ikzelf denken daar met veel plezier aan terug. Begin mei werd hij 75 jaar,  bij de klussenploeg zette hij zich nog steeds voorzover mogelijk met hart en ziel in.  

Zijn onverwachte overlijden is natuurlijk voor zijn familie en vrienden een groot verlies, AV Zaanland en de vele leden die hem kenden zullen hem ook missen.

Rust zacht Nico.

Ruud Righolt